...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

6 Ιουνίου 2010

Εκείνο το βυζί το εύρωστο σαν πορτοκάλι

Εκείνο το βυζί το εύρωστο σαν πορτοκάλι
που επάνω του το χέρι μου ηλεκτρίζεται.

Εκείνο το τρεμούλιασμα που κάνει το γυμνό κορμί αγγείο
αρώματος του πόθου.

Πίνει ο έφηβος το νέκταρ του έρωτα, πίνει, μεθάει.

Είναι όλα τα χρώματα πιο ζωντανά και
τελικά μύθου πολύχρωμα

και το αίμα συλλαβίζει το ρίγος
που από κάθε μέλος του κορμιού φλογάτο
εύηχο, σαν συνέχεια του χρόνου, κουρνελίζει..

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Πόσο όμορφα εκτός από την απεικόνιση της μάνας μας της φύσης, περιγράφεις και την διαδικασία που οδηγεί τον ερχομό μας στην ζωή. Και τι όμορφα και πάλι εκτός από το ερωτικό άρωμα που αποπνέει, αναδύεται και ο μεγάλος έρωτας σου για την γλώσσα, που σου επιτρέπει να ερωτοτροπείς μαζί της έχοντας σου απόλυτη εμπιστοσύνη ότι δεν θα την προδώσεις.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

"αναδύεται ο μεγάλος έρωτας σου για την γλώσσα, που σου επιτρέπει να ερωτοτροπείς μαζί της έχοντας σου απόλυτη εμπιστοσύνη ότι δεν θα την προδώσεις..."

έ τώρα εγώ τι άλλο να πω;
για έναν τέτοιο που μου έλαχε, βαθύνοο αναγνώστη!!!!!!!!!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου