Ζεμένο μες το πριονίδι δύσμοιρο
Το ξύλο το στρεβλό αντιστέκεται
Στο αποφασισμένο πλάνισμα.
Παράξενα ορμούν τα δευτερόλεπτα
Να πιούν την υγρασία μόνο.
Όσο γεωμετρούν οι ξυλουργοί κανένας δεν το κάνει.
Είναι οι εκμεταλλευτές ενός αρχέγονου παραμυθιού.
Κανένανε μην απογοητεύσεις σμίλη
Καθαρή που δίνεις ομιλία στο άμορφο!
Εκείνο που θαυμάζω θα ‘ρθει να με βρει
Ζώντας μέσα στην ύλη κι έξω από τον χρόνο.
Τίποτα να πιστέψω πριν να δω την όψη του.
Το δύστοκο παρόν ένας απρόσμενος σκαντζόχοιρος…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ζώντας μέσα στην ύλη κι έξω από τον χρόνο. Σ.Π.
Τα μέσα
πάντα είναι πιο γερά να κάμψουν
το άκομψο ξύλο,
κι ας έχει αυτό διαλεχτεί
για τον σκοπό τον περιούσιο, για το
Άγιο Δισκοπότηρο
της Ζωής.
Τα χέρια, που ακολουθούν του νου την δύναμη,
ο νους που ακολουθεί την αστραπή της νύχτας,
η καρδιά που δεν αρνείται εύκολα την προσφορά,
δημιουργούν
το πρόσλαλο Πρόσφορο της Ποίησης.
...ήμουν ξύλο "άξεστο"
στα δύσκολα χρόνια,
σημαδεμένο με την σκληράδα του απότομου βράχου.
Πίστευα στον ασυνήθιστο μηδαμινό κήπο που φύτρωνε
τις ευέλικτες, λευκές αναμώνες του
σε μια σκληρή πέτρα κοντά στο ακρογιάλι,
με το ρηχό γαλάζιο της ύπουλης θάλασσας
να αναδεύει τις λιποθυμιές τους ...
(μόνο αν έχεις δει κι έχεις πάρει μαζί σου
αυτές τις πέτρες που παραμιλούν
κι ας ψήνονται αφημένες στου παραθύρου το πρεβάζι ...)
τότε μόνο θα καταλάβεις την καθαρότητα
ψυχής μοναχικής από γεννησιμιού της ...
Οράματα απλησίαστα τα βλέφαρα βάραιναν
μα το ¨ξύλο, το σκληρόθρευτο", ερμητικά
τα ρίζωνε σε περίοπτη θέση,
κι ας μην πίστευε ότι σκαλοπάτι
ποτέ θα δεχόταν το βάρος μιας ανεμώνας ασήμαντης .
Ίσως, βοήθησε, μια "αναμαλλιασμένη μάγισσα του νου"
να φορτίσει
με επίμονη τρέλα επιβίωσης
το σανιδένιο κορμί π΄ ανάσαινε
ιώδιο και ουράνιο τόξο!
***********
Γεροί νάναι οι ώμοι
που κρατούν σταθερά τα χέρια
σαν σφίγγουν του ξύλου την άρνηση
να υποταχθεί στην μετριότητα,
Χαίρε
ονειροπαρμένε Ποιητή. Μη σε φοβίζει
η Δέκατη Μούσα!
Ωραία με συμπληρώνεις και με κρατάς προσηλωμένο στον Σκοπό!. Σε ευχαριστώ! Δεν έχω πάντα τον χρόνο να απαντώ με μεγάλα σχόλια και δεν είναι και το φόρτε μου. Μην το παρεξηγείς. Αν μένεις εδώ να μένεις γιατί βρίσκεις ‘’καρδιά’’ και τον άλλο σου εαυτό. Αλλιώς φύγε!
Την αγάπη μου έχεις!
Πάντα!
Δημοσίευση σχολίου