Αδελφέ μου, Μύστη της "ανθρώπινης" (!!!) ψυχολογίας,
πράγματι βαθιά ανασαίνω όταν το... ζάχαρο είναι πολύ ψηλά ή ...πολύ χαμηλά !!!
ή όταν "νευριάζω ακούγοντας ή διαβάζοντας αμπελοφιλοσοφίες".
Όμως εκεί που με πειράζει περισσότερο είναι το ότι : όταν νευριάζω ΓΡΑΦΩ ΚΆΤΙ ΑΝΌΗΤΑ ορθογραφικά λάθη τα οποία είναι κατόπιν "εορτής" (τουλάχιστον σ΄αυτές τις σελίδες...) να τα διορθώσω ...
Δεν λέω ότι είμαι αλάνθαστη! Τουναντίον, γνωρίζω όλα τα λάθη στην ταπεινή ζωή μου... ειδικά, το ότι συγχωρώ εύκολα, και μερικές φορές που ξεχνώ να προσφέρω το "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" εκεί που αξίζει.
Στο ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ του ΚΟΣΜΟΥ διαλέγεις ΕΣΥ ότι θέλεις. Σ΄αυτόν τον χώρο, απλά, διαλέγουμε και οι δύο!
Εύχομαι να το θυμάμαι ΕΔΩ, που είναι μεν αμοιβαία η ΄Εκφραση -κι όπου ελπίζω τίποτε να μην το στερήσει- να λέω μα και να γράφω συχνότερα αυτή την δύσκολη λέξη!
Σε ευχαριστώ για την ξεχωριστή Αγάπη που ανέκαθεν είχαμε και για όλα τα φτερουγίσματα όπου και η ίδια η Ποίηση χαίρεται να δοκιμάζει και να δαμάζει τους ευνοούμενους της.
Να είσαι καλά, και να ...προσέχεις και το δικό σου ζάχαρο!
Εσύ να νευριάζεις όταν πρέπει να νευριάζεις και να μην έχεις κανένα πρόβλημα με αυτό. Ποιος λογαριάζει το ζάχαρο μωρέ; σκασίλα μας. Η αγάπη υπάρχει γιατί δυο άνθρωποι που επικοινωνούνε πραγματικά και είναι ειλικρινείς δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Μείνε σ’ αυτό που είσαι γιατί είναι ωραίο! Φιλιά και συμπάθεια!
2 σχόλια:
... Βαθιά βαθιά ανασαίνεις ...Σ.Π.
Αδελφέ μου, Μύστη της "ανθρώπινης" (!!!) ψυχολογίας,
πράγματι
βαθιά ανασαίνω όταν το... ζάχαρο είναι
πολύ ψηλά ή ...πολύ χαμηλά !!!
ή όταν "νευριάζω ακούγοντας ή διαβάζοντας αμπελοφιλοσοφίες".
Όμως εκεί που με πειράζει περισσότερο είναι
το ότι :
όταν νευριάζω ΓΡΑΦΩ ΚΆΤΙ ΑΝΌΗΤΑ ορθογραφικά λάθη
τα οποία είναι κατόπιν "εορτής" (τουλάχιστον σ΄αυτές τις σελίδες...) να τα διορθώσω ...
Δεν λέω ότι είμαι αλάνθαστη! Τουναντίον, γνωρίζω όλα τα λάθη στην ταπεινή ζωή μου... ειδικά, το ότι συγχωρώ εύκολα,
και μερικές φορές που ξεχνώ να προσφέρω το "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" εκεί που αξίζει.
Στο ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ του ΚΟΣΜΟΥ διαλέγεις ΕΣΥ ότι θέλεις.
Σ΄αυτόν τον χώρο, απλά, διαλέγουμε και οι δύο!
Εύχομαι να το θυμάμαι ΕΔΩ,
που είναι μεν αμοιβαία η ΄Εκφραση -κι όπου ελπίζω τίποτε να μην το στερήσει-
να λέω
μα και να γράφω συχνότερα αυτή την δύσκολη λέξη!
Σε ευχαριστώ για την ξεχωριστή Αγάπη που ανέκαθεν είχαμε
και
για όλα τα φτερουγίσματα
όπου και η ίδια η Ποίηση
χαίρεται να δοκιμάζει και να δαμάζει τους ευνοούμενους της.
Να είσαι καλά, και να ...προσέχεις και το δικό σου ζάχαρο!
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα
Εσύ να νευριάζεις όταν πρέπει να νευριάζεις και να μην έχεις κανένα πρόβλημα με αυτό. Ποιος λογαριάζει το ζάχαρο μωρέ; σκασίλα μας. Η αγάπη υπάρχει γιατί δυο άνθρωποι που επικοινωνούνε πραγματικά και είναι ειλικρινείς δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Μείνε σ’ αυτό που είσαι γιατί είναι ωραίο!
Φιλιά και συμπάθεια!
Δημοσίευση σχολίου