Κουβεντιάζουμε και για να κουβεντιάζουμε
Πρέπει να ζούμε με αναστατωμένη ύπαρξη.
Είναι νυσταλέα η φύση. Ανασκουμπώνομαι
Και κρατώ την καρδιά μου ψηλά.
Λιακάδα και αέρας.
Ευχαριστώ που με συντρόφεψες και πήγαμε πολύ μακριά,
Μέσα σε κόσμους που όλοι θα φοβόνταν.
Είναι των νοημάτων το βασίλειο πιο κραταιό απόναν λίθο που κερδίζει σε διάρκεια την ερημιά.
Ξαπλώνω μέσα στο ανοιγμένο βλέφαρο του ουρανού…
2 σχόλια:
Πρέπει να ζούμε με αναστατωμένη ύπαρξη. Σ.Π.
Αδελφέ μου,
"του νου και της καρδιάς"
Εδώ, με αυτή την κοινωνία
όπου είμαστε όλοι ένοχοι,
η ...Υπερ-ατλαντική μου εμπειρία
διατάσσει:
...πρέπει να ζούμε με αναστηλωμένη Άνοιξη.
Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος!
ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ
"Ψάχνοντας την Αλήθεια του ΝΟΥ και της ΚΑΡΔΙΑΣ"
Σας ...ασπάζομαι εντίμως!
Υιώτα ΝΥ
Ε μάλλον το δίκιο με το μέρος σου είναι. Θα κάνω πίσω εγώ. Εξάλλου βλέπεις καλύτερα τις προοπτικές του βίου. Εμένα με τρώει ο παρορμητισμός.
Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου