Υπενθυμίζονται οι λέξεις για να μην χαθούνε·
Πολλά σχεδίασα που ‘’δεν μου βγήκανε’’ ποτέ
Τώρα καθεύδω αντιφατικά ο ίδιος που ήμουνα
Στον πυρετό της έννοιας σκύβω το κεφάλι
Με σημαδεύει ξίφος κι αν αντιμιλώ
Είναι που αναρχεύουν μέσα μου οι στιχομυθίες
Σαν για να φτιάξουν κάτι πιο σαρωτικό·
Πώς θα θρησκεύω σε πενήντα χρόνια
Σαν υφιστάμενα αστείος σκελετός-πώς
Θα με ζώνουν φίδια όταν θα μιλώ για άλλη Παρουσία
Και ρήματα θα ξεστομίζω βλάσφημα αισχρά…·
Θα μείνω άραγε ο ταπεινός επαίτης
Που με τον λόγο του κάποιον παρακαλεί,
Ή θα ακολουθώ πορεία ενός που μέσα του ξοφλήσαν όλα
Και μένει άστεγος και με φραγμένο τον λαιμό..
Α λέξη λέξη έφτιαξα ένα κουκούλι
Μέσα του κλείστηκα και το πληρώνω εδώ
Έφτασα να είναι οι αγωνίες φως μου
και στα σκοτάδια που με φόβισαν μοιράστηκα…
Ώσπου να δω πίσω από κείνα που δεν βλέπω
ώσπου να φέρω σ’ ένα ζύγι την Στιγμή
σκεπάσου βεβαιότητες αμφιβολίας καρδιά μου
και έλα να συμπεράνουμε αγάπη μες τον μιαρό καιρό…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
... τα σκοτάδια που με φόβισαν μοιράστηκα…
Ώσπου να δω πίσω από κείνα που δεν βλέπω ...S.P.
...έτσι είναι οι αγωνίες φως μου!
"σύ είπας ..."
Ελλιπής η επικοινωνία λόγω συνθηκών. Όσο μπορώ να παρακολουθώ βλέπω να ασφυκτιάς μέσα σε ένα κλίμα που δεν σου αρέσει. Πάρε τα καλά από τους ανθρώπους γιατί θα καταντήσεις σαν εμένα που με νευριάζουνε με το παραμικρό. Και
Στο φινάλε
Εδώ δεν είμαι βρε για να τα λέμε;
Άντε που είσαι έτοιμη να μου γκρινιάξεις!
Στέλνω φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου