Για κανένα κέρδος δεν έτρεξα.
Απροστάτευτος έμεινα έξω από νόμους
της αγοράς.
Μένω με την αθώα σκέψη μου να επιβιώσω
Κάτω από το δέντρο της Γνώσης!
Ηλιόλουστες στιχομυθίες που κατόρθωσαν ωραία να με σαγηνεύσουν
Πίσω από νεκρές πραγματικότητες
Αφάνταστα πριόνισα την μοναξιά
Και τόρνευσα μονόλογους όπως το χορικό μιας τραγωδίας
Διαρκούς.
Στο στέρνο μου περπάτησαν οι λεγεώνες της υπερηφάνειας
Εκστρατεύοντας για μια πατρίδα καταματωμένη
Είδα το θαλερό λουλούδι που μου μήνυσε ερημιά
Και της μελαγχολίας τον διάλογο.
Διαιρώ τώρα και προσθέτω και αφαιρώ και πολλαπλασιάζω τα ψηφία
Που το αρχέγονο συνθέτουν κομπολόι μου
Χτυπώ τις χάντρες σαν παλιόφιλος που όλοι αναγνωρίζετε
Είμαι κοντά σας, είμαι φίλος και αδερφός
Είμαι αυτό που ήμουνα πριν γεννηθώ και υπάρξω!
2 σχόλια:
το δέντρο της Γνώσης! Σ.Π.
Το δέντρο της ΓΝΩΣΣΗΣ,
όπου σε πριβάλει,
Εδώ, είναι αόρατο.
ΔΕΝ παύει να είναι "ο χιτώνας σου" ,
η αναγνωρισμένη αστείρευτη έμπνευσή σου,
και το σκαλοπάτι
όπου σταθερά ανεβαίνεις.
Να είσαι Απτόητος.
Ενεργός. Γνήσιος.
Να είσαι Άνθρωπος!
Αστοριανή
ΝΥ
Κάτι τέτοια θέλησα να είμαι σε όλη μου την ζωή κι εσύ το ξέρεις. Αγνόησα τα βραβεία και τις περγαμηνές. Σκασίλα μου αν σε κάποιους δεν αρέσω. Ας μείνουν με το ταμείο τους. Εγώ πλούσιος είμαι.
Έτσι κι αλλιώς..
Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου