Κοιμόμουν αλλά δεν κοιμόμουν κι ήμουνα
Ένας καλόγερος που θησαυρίζει ήλιο· τρυπούσε
το κρανίο μου ο πυρετός, ένα ασφαλές
Με κατείχε· κι εδώ
Αφηνόμουν να έχω λίγο κάρωμα αφού
Μια νύχτα δεν με φιλοξένησε στην αγκαλιά της.
Α αβέβαιο λημέρι από όπου δίχως να το ξέρω ναι ξεκίνησα
Να σκάβω λεξιλόγια και μουσική ευφράδεια ανεστραμμένη!
Το δέντρο κρέμασε τα άρματά μου πάνω
Στα στιλπνά φυλλώματά του.
Ο χρόνος έγινε ένα θεατράκι που κομπάρσοι
Είναι μόνο τα πουλιά- κι αυτό γιατί κατανοούν την τζούφια ελπίδα!
Γρήγορα αποστραγγίζομαι από μουσικές και μένω αδασμολόγητα να νιώθω την σεμνή φωτιά που αφήνει ίζημα αποκαΐδι πιο τρεμουλιαστό από μια συννεφένια ορμή που μένει
Πάνω στην γη, έξω απ’ τα πράγματα, στον καθαρό
Χώρο της αυταπάτης.
Αυτό το πάθος του μηδενικού μου σθένους συδαυλίζω ακόμα
Αφήνοντας να με υψώνουν ως τον ύμνο τα σαρωτικά λουλούδια
Λησμόνησα το ύφος μου με σάρωσε
Και πίνω τα πολύδροσα άνθη ώσμε κορεσμού
Και πάντα ξεροσφύρι…
Αθήνα 1/1/2023
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
... αβέβαιο λημέρι από όπου δίχως να το ξέρω ναι ξεκίνησα
Να σκάβω λεξιλόγια και μουσική ευφράδεια ανεστραμμένη! Σ.Π.
...δεν φταις εσύ!
Η Ποίηση, έτσι και σε γραπώσει,
τα νύχια της είναι γαμψά ...
Γιαυτό επιπλέουν οι Δυνατοί!
Σε φιλώ. Χαιρετισμούς σ όλους.
Μάλλον δίκιο έχεις! Έτσι και σε γραπώσει η άτιμη… Άντε να ξεφύγεις! Τα φιλιά μου, ελπίζω να πέρασες καλά! Καλή χρονιά με υγεία!
"Πάνω στην γη, έξω απ’ τα πράγματα, στον καθαρό
Χώρο της αυταπάτης."
Κι όταν μου περισσεύει λίγος χρόνος ξεφεύγω από αυτή την χίμαιρα, και φτάνω σε τούτον εδώ τον χώρο που ανθίζουν ποιητικές αλήθειες, έστω και γεμάτες αινίγματα.
Καλή Χρονιά Στρατή.! Πραγματικά χαίρομαι που συνεχίζεις και βρίσκεσαι εδώ.
Γεια σου μακρινή Ευαγγελία μας! Καλή Χρονιά και να έχεις υγεία! Ε ναι εδώ είμαι, στημένος στο μετερίζι μου. Καθέτου εφορμήσεως παράξενος αετός. Και σε χαιρετώ και χάρηκα που εμφανίστηκες στα λημέρια μου! Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου