Στο σημείο που είσαι το ένα
έχω αποθέσει καλό μου το όνειρο.
έχω αποθέσει καλό μου το όνειρο.
Και κάτι κρούει γύρω μου τον τόπο- και μέσα μου
Ξυπνά και με συγκλονίζει ο δαίμονας. Ω θεά
Που ζεις της αρχαιότητας τω τρόπω- ω μάγισσα
Που κανονιοβολείς της θλίψης την φορτωμένη φρεγάτα…
Φέρε τις θάλασσες κοντά μου, άσε
τον ουρανό να δακρύζει
τον ουρανό να δακρύζει
Και όλο το χάος σουλούπωσε σε έναν στίχο
που βακχεύει μες την Ομορφιά!
Λίγα σου είπα και λίγα σου λέω- οι μέρες μου
γεμίζουν μετάξι και μέλι
Κι απ’ τα μαλλιά σου
ένα χελιδονάκι ορφανό
Μαθαίνει μου πώς να μεταγλωττίζω
τα λουλούδια που αγαπάς
τα λουλούδια που αγαπάς
Και μες τα μάτια μου τα στέλνεις..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
όποια η ιδιότητα και αν έχει παμμέγιστα υμνείται η γυναίκα στη γραφή σου.
εικόνες δυνατές και τρυφερές, συναισθήματα ολοζώντανα ξετυλίγονται.
γίνονται στίχοι ρέοντας μέσα από καρδιά άνδρα και ποιητή που ως κύριος έζησε και Κύριος παραμένει.
να είσαι καλά και φλόγα να σκεπάζει τα όνειρά σου!
..δυνατή αίσθηση!
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Καίνε οι φλόγες Βίκυ μου και πρέπει κανείς να προσέχει..
Χρειάζεται να έχεις τον τρόπο να μεταφέρεις την φωτιά αν θέλεις αλλού.
Εκεί σε θέλω να’χεις τόλμη και λέξεις!
Την καλημέρα μου!
Καλημέρα Υιώτα!
Για την αίσθηση γράφουμε…
Δημοσίευση σχολίου