Από τον στίχο στην πραγματικότητα, μεσολαβεί ένα διάστημα
πικρό.
Το φρέαρ των ειδήσεων απ’ όπου και να το κοντέψεις σ’
απειλεί.
Είναι που έγιναν ρευματοφόρες πια οι κοινωνίες.
Στο νομοθετημένο τους
είναι της βίας η οσμή κι ας δεν το παραδέχονται.
είναι της βίας η οσμή κι ας δεν το παραδέχονται.
Πού πάω εγώ ο έρμος που απεμπόλησα της φιλαυτίας τα καμώματα
και ζω
μονάζοντας μες το κενό των εντυπώσεων;
μονάζοντας μες το κενό των εντυπώσεων;
Πού να το καταλάβεις: πλανιέμαι
σε ερήμους που σε τρόμαξαν και συντηρώ
μια άποψη αθώου πάθους και αγάπης για τα πάτρια..
Έτσι όπως διδάσκουν οι κρατούντες, είμαι
λέει εκτός εποχής.. Και αγαπώ
λέει εκτός εποχής.. Και αγαπώ
την θεληματική φωτιά που κρύβει η καρδιά σου και που την
ζητώ
εξάρτημα στου έρωτά σου τα γρανάζια..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
" Εξόριστε ποιητή πές στον αιώνα σου τί βλέπεις? "
Πάντα Στρατή, όσοι είχαν κάτι να πουν, εξόριστοι ήταν ..
ή "τρελοί" ..
ή συνωμότες..
Πάντα όμως αυτοί έσωζαν το πνεύμα των λίγων,
πάντα αυτοί, η μαγιά για το ψωμί
και το ποτήρι με το κρασί..
ΑΥΤΟΙ... που με το μικροσκόπιο της καρδιάς τους φανέρωναν την αρρώστια του κόσμου..
Καλή σου μέρα..
Καταφύγιο η ποίησή σου...
Αστείρευτη η έμπνευσή σου. Ακόμα και στις σκοτεινές μέρες που ζούμε, κρατάς αναμμένες μικρές λάμψεις αισιοδοξίας και πίστης.
Να'σαι καλά Στρατή!
Gostava muito de comentar mas não posso......
Ελια
Είναι μια μοίρα παράξενη να αγαπάς τις λέξεις..
Κάτι σαν να βασανίζεσαι από ένα μυστικό της πυθίας και να μην μπορείς με τα λόγια όπως θες να το πεις γιατί γυρεύεις μια λέξη που δεν σου παραδίδεται..
Τότε, σου έρχεται αυτό που κάνει δύσκολον τον ύπνο και πιο δύσκολο τον εφησυχασμό.
Αλλά και ποιος από αυτούς που βασανίζονται έτσι θέλει να το αλλάξει αυτό;
Κανείς πιστεύω..
Την γλυκιά καλημέρα μου!
Μαρία μου πάντα χαίρομαι που σε βλέπω στις γειτονιές μου και σε ευχαριστώ..
Καλό βράδυ!
Θα σε επισπευτώ αύριο..
Manuel
(e) ser quieto então com dignidade.
Δημοσίευση σχολίου