Αυτός που συμβουλεύει κεραυνούς

Αυτός που συμβουλεύει κεραυνούς

μαρκάρει τα λόγια του με ήλιο.

Πώς αλλιώς θα μείνουν αναλλοίωτα
μετά ‘πο την βροχή; Σαν κυκλάμινα

που αναπάντεχα άντεξαν

πάνω στου βράχου την γεωγραφία.

Λυρικά δόκανα εγκλωβίζουν
τα μελτεμάκια και απομυζούν

τον Νοτιά.

Εσύ κι εγώ ανάμεσα σε κάθε καταιγίδα
σε μια σχεδία φιλιού κρατιόμαστε
κι ο πόνος δεν μας πιάνει.

Ο χρόνος σαν τον μάθεις

σε κάνει πιο στιλπνό

είναι το κέρδος του ευτυχισμένου.

Θαλάσσια ανεμώνα μου

κυκλοφέρνεις

μες του ποιήματός μου την ανεμοδούρα

και με στιλβώνεις

να μην έχω ταίρι στο αθάνατο
και το άτρωτο..

Σε αγαπώ
γιατί απλούστερα

δεν θα μπορέσω ούτε μια στιγμή να αγαπάω..