Απόλυτα όλα και τίποτα-μόνο των εκμυστηρεύσεων οι αλήθειες
τονισμένες στην λήγουσα, σαν του μηνός η αρχή και του
χειμώνα το άκαιρο πλεόνασμα.
Φεύγουν οι άνθρωποι για την στεριά την απέναντι, τα λόγια
τους πυγολαμπίδες μες την νύχτα
στέκονται πίσω από τα κυπαρίσσια και ανοίγουν δίοδο στο
μετέωρο φως
του φεγγαριού και των άστρων.
Μεθυσμένα τρωκτικά γεμίζουν φασαρία τις γαλαρίες που άνοιξαν
αφήνοντας το χώμα εκτεθειμένο στην φαιδρή αγωνία να μην
καταλήγει πουθενά η θλίψη.
Πριν δω την ακύμαντη που είσαι θάλασσα νόμιζα όλα θα
τελειώσουν εδώ αλλά τώρα
η ιστορία που θα γραφεί θα είναι μια επική γαλήνη που χωράει
των ερωτευμένων τολμήματα..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου