Σαν παλιοί φθαρμένοι ηθοποιοί, οι στίχοι μου κρέμονται από πελώρια δέντρα κι από-
κεφαλισμένους τους αφήνει το ηλιοβασίλεμα.
Δεν είμαι
εκείνος που ήθελα και περισσότερο
δεν θα γίνω εκείνος που πρέπει..
Οι οξείες μου πάνω στις λέξεις αλλάζουν το νόημα κατά το δοκούν.
Ηθελημένα η ζωή δεν προφυλάσσεται και έκθετη είναι
μπροστά σ’ ενός θανάτου το αίνιγμα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου