Από το ανάκτορο της σελήνης ο
ουρανός κλέβει μια ασημί απόχρωση που τρέμει.
Δώσε τον οβολό σου εδώ που οι
ηλικίες δεν έχουν κανέναν πια λόγο
και τα αστέρια παφλάζουν μες τον
παλιρροιακό απύθμενο ουρανό.
Είσαι εκείνο που δεν εξηγώ και που
με προλαβαίνει
και κάνει τα ταλέντα των πουλιών σαν
μεταγλωττισμένες εικασίες.
Βάλε το πιο καλό φουστάνι σου και
έλα μες τους κήπους των οράσεων, έλα
πίσω από την μάντρα που θα περιμένω
εγώ
να εκφωνήσω μες το σύμπαν του
ερέβους λόγια ιλαρά..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου