Άγγιξα το φωνήεν σου και τσίριξε η πλάση-

Τούτο που ειπώθη’ και εκείνο

που μας ξέφυγε-

ακονισμένα

όλα μαχαίρια

λαβώνουν

το σώμα

της πραγματικότητας. Ναι

λοιπόν,

ασχυμονούμε-

ιδιωτεύουμε λουφάζοντας

κάτω από την αίγλη των ταμείων- ποιός

ενδιαφέρεται για ιδεών αποταμιεύσεις;

Α μέντορα των ονείρων μου, ύπνε

πιστεύω στον Έρωτα πιστεύω

στον μεγάλο ταραξία

που οργανώνει ανταρσίες

καρδιάς

και σου κλέβω

φιλί και σου κλέβω

τον αναστεναγμό σαν κάμφθηκαν

οι αντιστάσεις

και ο πόθος σε όλα ξεχείλισε..

Τρέμει το φυλλοκάρδι σου μικρή, τα χείλια σου

είναι σαν ανεμώνα

που σκουντά

ο πάνοπλος άνεμος-

Άγγιξα το φωνήεν σου και τσίριξε η πλάση-

Ήρθες μες τον οντά μου να με βρεις

λουλούδι

της Άνοιξης..