...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Οκτωβρίου 2013

Να σβήσω σαν διψασμένη φωτιά


Να σβήσω
σαν διψασμένη φωτιά
που δεν έχει άλλη πια ύλη
Για να χλευάσει επάνω της. Να σβήσω
Σαν ένα κύμα στον γιαλό που πνίγηκε
στην άμμο της παραλιακής ερημιάς. Να σβήσω
σαν μία πνιχτή φωνή
που δεν λυτρώθηκε
και μες το στήθος μένει
παράπονο – να χαθώ
χώμα που κλαίει κι η βροχή
το συμμερίζεται
επάνω από του χρόνου τις ημέρες
φτενό,
άδειο
σαν ένα όστρακο που όταν ξεβράστηκε
του έλειπε η φωνή
και η δόξα της θάλασσας..


4 σχόλια:

Ελενα Λ. είπε...

Σβήνει μωρέ Στρατή μου;
Καλημέρα!!

Paty Carvajal είπε...

una ola que se ahoga........ en el desierto de la cotsa!!! wow, me impresionaste cob esta frase, si google no se equivoca, es genial. Besos.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ελενα Λ
δεν σβήνει αλλά και μας σιγοκαίει αποφασιστικά..
Καλό απόγευμα!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Paty Carvajal

Me gustaría describir mi muerte futura.
¡ Besos!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου