Για να κλείσουν όλα, που σημαίνει κι η
σελίδα μας
Και να κοιμηθούν ανακουφισμένα
Στον ιαματικό μέλλοντα- να τελειώσει του βιβλίου η διδαχή
Και η Δευτέρα σαν μία πεντάρα παλαιά
Να χαρεί την τρύπια όψη των πραγμάτων,
Αυτά που πρεσβεύουν τα λόγια, σ’ έναν
καλπασμό μες την επική
Ψυχή του έθνους να,
Αναβιώνουν για
Να φουσκώσει το στήθος από περηφάνια και
φως.
Παρελάσεις μαρτύρων φωνούλες εφηβικές
Αναζητώντας κάπου στο σκαιό περιθώριο
Της Ιστορίας την συνείδηση-μετά
Που της πραγματικότητας εζήσαμε τον ζήλο
και μια θλίψη
Κρέμαγε τ’ άρματά της πάνω
Στον ουρανό που έλαμπε αιώνιος κι
ελπιδοφόρος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου