Καραμπουρνάκι

Γελάει η μέρα και απόμερα οι ατασθαλίες του φωτός γεμίζουν

σκανταλιές τον αέρα. Οι όμορφες βαρκούλες σκάλωσαν

όπως οι αχιβάδες γύρω από το ακρωτήρι

και ζεύτηκε την πανοπλία του ο τόπος.

Το κραταιό Καραμπουρνάκι σαν το δόρυ αιχμηρό αφήνει

να φαίνεται η αψηφισιά του.

Θεσσαλονίκη μάνα των ερώτων!

Όταν νυχτώνει μια επιγραμματική σιωπή ταριχεύει

το τραγανό σκοτάδι

και των περιστεριών οι σκιές τρομάζουν

την γοργόνα της θάλασσας.

Χαρτογραφημένη χαρά της Καλαμαριάς..

Οι συμπάθειές μου κρατούν από χρόνια

και δεν θα με προδώσει η μνήμη

ζεστή σαν το πλησίασμα καρδιάς με καρδιά..