Αυτό που λέω μυρίζει λαυρεωτικό επικό ζέον μελάνι.

          Διάλεξε την πλευρά του ήλιου
                                      που σου ταιριάζει..

                           Πουθενά δεν γυρίζουμε  αλλού

                                                           απ' τον οίκο μας
                                      που φορολογείται από μια εξουσία
                                                                       ανήθικα δεσποτική.

Τρελαμένα ασύμφωνα αποκυήματα μιας φαντασίας που περιπλανιέται

                                                                στα βαθιά γαλάζια νέφη
                                                              της μεγάλης ουτοπίας.

                                Στου νου σου τα περίχωρα τριγυρίζω

                               και άστεγο με κατατρώει ο καιρός.

                                Αγωνίας ροκανίδια λερώνουν
                                       την ζωή που αγαπάς.

                        Επί κοντώ με το μολύβι μου φαίνεται κάνω

                    Πάνω απ’ τον φράχτη καθιερωμένης κατάφασης. 

                  Έρχομαι από αγρύπνιες άξεστες και που ματώνουν

                                    λινό λευκό του φεγγαριού.

                 Αυτό που λέω μυρίζει λαυρεωτικό επικό ζέον μελάνι.