Η σιωπή δεν είναι ποίημα,

Ακαθόριστα συνουσιάζονται οι κλάρες των δέντρων με
το νοτισμένο φως του μεσημεριού.
 Κακόκεφα στέκονται τα πουλιά, οι φωνές τους
 ανησυχούν την οθόνη της μέρας.
 Το πάζλ συμπληρώνεται από μια σιγανή ψιχάλα που ρουφά
 το χώμα αχόρταγα.
 Η σιωπή δεν είναι ποίημα, η σιωπή
 είναι μια τσακμακόπετρα που σπιθίζει
Θλιμμένα.
 Στην απόφαση να δοθεί ένα τέλος στο ρήμα που δεν δέχεται κοντά του υποκείμενο
 Εσύ είσαι εγώ κι εγώ που είμαι ο πραγματικός εαυτός σου
 Κάνω τα αδύνατα να μοιάζουν δυνατά..