Πολλά σκέλη έχει το άπειρο.

Κάπου ψηλά,      οι στέγες,     ίσως κι ο άνεμος

Και οι πρωινές ανταύγειες που αυξάνονται

Καθώς τα ομιλούντα νερά
περισπώνται και ρέουν χιλιόδοξα.

Δίπλα στις πολυκατοικίες
ένα γιαπί που φέρει τους εργάτες του
σε οργασμό.

Όλα κάτω απ’ το φως είναι κίνηση.

Έχουν ξυπνήσει

Συντεταγμένα και αθροίζονται

Κάτω απ’ τον ουρανό.

Πολλά σκέλη έχει το άπειρο. Μια δροσερή

Ψιχάλα κάποτε ανάβει

την στιγμή σαν τσακμακόπετρα

που σε τρομάζει.

Μεγαλώνουν χειμωνιάτικες λύπες.

Επιτάσσονται οι φλογέρες του ήλιου

κάτω από τ’ ανάρια σύννεφα.

Όλα κατανοητά μου μιλάνε.

                                                25.2.2013