...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Φεβρουαρίου 2013



Ένα τάμα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του ήλιου, μια προσευχή
σ’ έναν θεό που μόλις ξύπνησε
και στην παραλία 
βλέπω
τα βότσαλα που λάμπουν
κάτω απ’ το νερό,
εκεί
που πριν οι ψαράδες 
βγήκανε
στα ρηχά με τα καΐκια..
Ημιτελές φως και πλατύφυλλος άνεμος
χαδιάρης.
Στο παράθυρο που σε έβλεπα κάποτε,
τώρα απομένουν τα γλαστράκια-
λες και τα ποτίζει 
η μακρινή αγάπη που σου ‘χω.
Τα μελαχρινά σου
πέφτουν σαν σκάλες 
έξω από την φαντασία.
Σκαρφαλώνω.
Προς εσένα συνεχώς σκαρφαλώνω.




2 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Δεν αφήνω σχόλιο, απλά θέλω να το πάρω και να το αφιερώσω στη σημερινή ημέρα που είναι σημαντική για μένα.

Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αοράτη

το πεπραγμένο σου καλό πεπραγμένο-
πώς να σου αρνηθώ;
τα φεγγάρια ανήκουν σε όλους μας..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου