Αμειφθήσεται
η σιωπηρή μου στάση. Θα δω
από
την άλλη μεριά του φεγγαριού. Εκεί
που
δυο ενιαυτούς προτού
το
φιλί γίνεται ψέμα και ο έρωτας
αποκωδικοποιείται-
σαν για να μείνει
ένα
πικρό παράπονο,
μέχρι
το βράδυ
που
αντηχεί
μες
την φωνή της κιθάρας
και
κάνει
να
κοιμούνται ανήσυχα τα κουρνιασμένα πουλιά.
Αμειφθήσεται
η σιωπή μου. Τότε
που
με τις λέξεις φτάνω
στον
γιαλό
και πάλι
και πάλι
χαράματα
μου γνέφει ο ήλιος- σαν
μου γνέφει ο ήλιος- σαν
για να με πάνε οι μοσχοβολιές
ψηλά
μέσα
στον γαλανό αέρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου