Κοιμάσαι
ανάμεσα στα χέρια μου.
Σαν
μια υγρή φωτιά που συμπληρώνει
το
πάθος της δημιουργίας.
Κοιμάσαι
στην αγκαλιά μου.
Εκεί
που ο κόσμος δεν χωρά
παρά
μονάχα για εξαγνισμό του.
Και
η πόλη σε φοβίζει,
η
πόλη δεν είναι καταφύγιο.
Εσύ
ζητάς άλλα φεγγάρια για να ανασαίνεις σωστά.
Χορεύεις
μες το φως και η νύχτα
που σε σκεπάζει
δεν έχει συνείδηση.
που σε σκεπάζει
δεν έχει συνείδηση.
Σκύβω
ανάμεσα στις γλάστρες να δω
που
απ’ το παράθυρό σου φαίνεται
μεγάλη ιερότητα η θάλασσα.
μεγάλη ιερότητα η θάλασσα.
Απλουστεύεται
κάθε ήχος.
Οι
νεραντζιές σπιθίζουνε.
Το
πουλί κελαηδάει.
Εσύ
μαθαίνεις την ψυχή μου υπερσυντέλικο.
Και
συντελείται η αθωότητα,-
η κάθε αθωότητα, στο φως.
η κάθε αθωότητα, στο φως.
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
"Χορεύεις μες το φως και η νύχτα
που σε σκεπάζει
δεν έχει συνείδηση."
" Σκύβω ανάμεσα στις γλάστρες να δω που απ’ το παράθυρό σου φαίνεται
μεγάλη ιερότητα η θάλασσα."
"Εσύ μαθαίνεις την ψυχή μου υπερσυντέλικο."
Όταν ποιείς περί αγάπης, δημιουργείς πρωτόγνωρους πυρήνες σκέψεων περί αυτής. Αστείρευτος - Ανεξάντλητος διαρκώς.
Πάω να συναντήσω τον Μορφέα τώρα με τον Υπερσυντέλικο στο νου.
Καλή σου μέρα.
αοράτη
την καλημέρα μου!
Μα και ποιός όταν μιλά περί αγάπης, δεν γράφει ποιήματα;
Τίποτα λοιπόν καινό δεν κομίζω.
Ο υπερσυντέλικος βοήθησε να τελεσθούν ερωτικά θαύματα..
Έχε το κατά νου..
Un poema hermoso, así la traduccción es regular, puedo apreciar imágenes bellas y conceptos profundos. Un saludo.
Paty Carvajal
chaiomai por visitar mi página.
poesía une a los pueblos.
dulce beso buenos días!
Δημοσίευση σχολίου