Α αιωνιότητα με την αγκαθωτή σου εμβέλεια!
Ο Χρόνος συναρπάζει τα λουλούδια,
Πουλιά πετούν σαν οι ψυχές μας μες το αύριο-
Από πού ήρθαμε; Και πού θα πάμε;
Χορεύοντας βαρύ ζεϊμπέκικο
Α νου μου, αλογάκι μου, ατίθασο αλογάκι μου!
Απέρχομαι από τις οδύνες, ζω
την πιο δική μου ελευθερία,
Νικώ την ατολμία
και τον θάνατο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου