[Η Ποίηση με βρίσκει στο φτερό..]

 Καθέτως μέσα σε αυτήν την σφιχτή ομάδα

έρχομαι,

- πρέπει με κάτι επιτέλους να ενθουσιαστώ-,

Ο αέρας τρυπάει τ’ αυτιά μου,

τρίζουν οι σκέψεις που δεν πρόλαβα,

Η Ποίηση με βρίσκει στο φτερό,

πώς θα πετάξω

επάνω στα αραιά διαστήματα,

διαβάζοντας

και σβήνοντας όλες τις πάγιες αντιλήψεις

που κάνουν να μου παραδίνεται

ένα σκληρό Τιποτένιο περίβλημα

από συνήθειες

και αποστεωμένο θεό

που ξεψύχησε;;;;