Το Ποίημα!...

 

Κάτι συγκρατεί το τοπίο ανάμεσα σε ανθισμένες ματαιότητες

Στην καρδιά μου

Ένα αεράκι που παίζει με τις λεμονιές

Συρράπτει τις επώδυνες εικόνες

Του όρθρου

Ακούγονται βελάσματα

Και ένα ξίφος που θα αποδώσει την Δικαιοσύνη του

Γράφει την Ιστορία αλλιώς

Πλησιάζω

Ο ύπνος έφυγε, ξύπνησα ανάμεσα σε ακαθόριστες εικόνες

Ίσως η Ποίηση να σκηνοθέτησε εδώ, ίσως η Ποίηση

Γλύκανε πάντως ο καιρός, η Ελλάδα

Προφυλακίστηκε σε εικασίες

Όση επιστήμη υποταγής έσπειρες τόση θα λάβεις

Ξημερώνει

Μια γάτα γρατζουνά τον παράδεισο

Αποθηριώθηκαν οι κοινωνίες που ξέρεις

Τελεσίδικα όλα είναι μια Αστραπή που τρέχει κατά το έρεβος

Οι ταξιαρχίες των πουλιών σε λίγο θα κινήσουν για νίκη

Εσύ παρακολούθα βουβός

Τι σου χρειάζονται οι ομιλίες

Αμίλητος θα δεις και όσα γεγονότα καταγράψεις θα είναι το Ποίημα!

Μόνον αυτό!

 

                                          5.2.2021