Ίχνη πάνω στον χρόνο των ραγισμένων λέξεων
Διαδοχικά ψηλαφώ ακραίες άγκυρες που ακινητοποιούν έωλα πλοία
Η μουσική με συντροφεύει ανοίγοντας κι άλλο τα σύνορα
Έχω πατρίδα φωτιάς
Εκμυστηρεύομαι κάτι και τα δέντρα σοκάρονται να με μεταγλωττίσουν
Ξέρω που είμαι άθεος ένθεος
Όπως και να με διαβάσεις δίκιο θα έχεις να μου αμφιβάλεις τον περίγυρο
Των σκέψεων που εκχύουν νάμα και εκτοξεύονται μες σε ουρανούς ποιητικά ανεστραμμένους…
Ανήκω σε αυτές που δεν προέβλεψες ποτέ σου συγκυρίες!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου