...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Ιουνίου 2018

Σιωπηλό επαναστατικό δρώμενο..


Ο καιρός κοντεύει να εδραιώσει μέσα μας καταθλιπτικές πεποιθήσεις. Φταίξανε όλα. Το σύστημα
που δούλεψε αποχαυνωτικά, οι πολιτικάντηδες.
Ζώστηκα φυσεκλίκια. Με λέξεις που με έκαιγαν, ζώστηκα φυσεκλίκια.
Τώρα κλεισμένος στο υπερώο του μυαλού μου είμαι έτοιμος να μπήξω τις φωνές "ως πού θα πάει αυτό;"
Άρχισα πλέον να πιστεύω σε επαναστάσεις που δεν είδα.
Καλοπροαίρετος. Αγαπώ το θέατρο των αισθήσεων.
Ξέρεις τι είναι να ελπίζεις σε αφυπνίσεις; Λογίζομαι μαθητής του επαΐοντα ανέμου.
Ξεκαθαρίζω μέσα μου τα πάντα.
Μπορεί κι η ποίηση να με τροφοδοτεί απολυτότητα, μπορεί κι η ποίηση.
Πάντως κρατώ ένα άλικο ρόδο και το σμίγω με
του βασιλικού την ευφράδεια:
Για μένα μέγα αγίασμα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου