Το φως σκοτώνει τις αντιρρήσεις και από
την κερκίδα του φαίνεται να μην έχει ένα τέλος της μέρας η τραγωδία.
Το σιγάν αλάνθαστο και δεν σε βάζει σε
απολογίας περιπέτειες.
Οι ηθοποιοί ωστόσο τολμούν μια προσφυγή
στον θαρραλέο μονόλογο της αστραπής.
Νομίζεις οι ψυχολογίες καταλήγουν τρωτές
και κάποτε απρόβλεπτες σκαρώνουν
σενάρια μεταξύ ελπίδας και ολέθρου.
σενάρια μεταξύ ελπίδας και ολέθρου.
Παναπεί η ζωή είναι μια χίμαιρα που δεν
την περιέγραψε σωστά ο λογοτέχνης που μελέτησε
του φεγγαριού την μία μεριά της.
του φεγγαριού την μία μεριά της.
Γύρω μας πόλεμος αλλά σ’ αυτό που
καταφεύγω έχω εναποθέσει ένα αισιοδοξίας βαθυσκάφος για να μην χαθώ σε ένα
μελαγχολικό δίχως και ερμηνεία ωκεανό.
Να που αν σιωπώ στο τέλος η γραφή με
ξεπερνάει και μαραίνεται αλλά δεν σώνεται η φωνή
που βρίσκω για να σου μιλώ κι εσένα που
αγάπησες να μελετάς εμένα..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
παναπεί πως η ζωή ξέρει που να απλώνει τις χάρες της.
σ’ αυτούς που δεν την προσπερνούν φονεύοντας την ουσία της. που τη ζουν, μαθητεύοντας στους δρόμους και στα μονοπάτια της, τα εύκολα και τα δύσκολα. που την θωπεύουν με σεβασμό, με φροντίδα, μ’ αγάπη και προσοχή περισσή.
κάθε στίχος σου, Στρατή, δείχνει άνθρωπο που ποιεί τέχνη αφού πρώτα εποίησε ζωή.
να είσαι καλά!
Οπως είπε κάποιος δεν θυμάμαι ποιος είναι λάθος μας να αναζητούμε το νόημα της ζωής σ’ αυτό τον κόσμο, ακριβώς γιατί η βασική μας αποστολή εδώ είναι να το δημιουργήσουμε.
Καλημέρα Στρατή μου καλό 3ήμερο!!
Βίκυ
έτσι κι αλλιώς η τέχνη και η ζωή είναι κύκλοι ομόκεντροι-
αποκεί ξεκινώντας φτάνεις στην χαρά της μετουσίωσης-
κι αν το πετύχεις,
εύγε!
την καλημέρα μου!
Έλενα ωραία το είπες!
μου άρεσε πολύ!
καλημέρες!
Δημοσίευση σχολίου