...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Οκτωβρίου 2013

γράφεις λόγια αέρινα




Βάλε ένα τέλος στο δριμύ 
ψυχολογικό κενό, εφοδίασε
με λάμψη του εγωισμού την ικμάδα
τσουρουφλίζονται 
από αγωνίες οι τίμιοι, ο ύπνος τους
ηχεί
παράξενος και δαιδαλώδης-
πήγαινε προς την μεριά που δείχνει
γκρεμό, η ηλικία σου
συσσωρεύει ηλικίες φορτισμένες
μοιραία ανδραγαθήματα
είσαι στην πλευρά του φεγγαριού που δεν έχει φονιάδες
και γράφεις λόγια αέρινα τοκίζοντας
τον οβολό που αποκτήθηκε από οργωμένα χωράφια
ονείρων..



4 σχόλια:

Βίκυ Δερμάνη είπε...

"βλέπω" τις ώρες που ξάγρυπνος μένεις και τις ώρες τις αυγινές που ξυπνάς.

ζεις σε κείνη την αθώα άλλοτε και άλλοτε βασανιστική πλευρά του φεγγαριού.
οι αγωνίες και τα όνειρα, οι φόβοι και οι πόθοι, η ομορφιά και η φρίκη ξεχειλίζουν τούτην την ψυχή που ποτέ της δεν κοιμάται...

τούτα τα λόγια τα αέρινα με μάγεψαν!

καλημέρα Κύριέ μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...




Ζητώ ένα φως που καίει, που θα έλεγε ο ποιητής, Βίκυ.
Αυτό γεννά τις αγωνίες μου και από αυτό κινούμαι.
Ορίζω μόνο αυτά που δεν ορίζω-κι ας με ορίζουν. Εθελούσια παραδόθηκα στην δική μου φυλακή.
Θύτης και θύμα σε μια νέας λογής τραγωδία.
Να είσαι καλά!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

"...τοκίζοντας τον οβολό που αποκτήθηκε από οργωμένα χωράφια
ονείρων..."

Την καλησπέρα μου Ποιητά μου!
Και τον θαυμασμό μου...

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Maria Kanellaki
την καλημέρα μου Μαρία!
να είσαι καλά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου