Πολυκοσμία μέσα μου:

Αποταμιεύω σύννεφα, το φως μέσα μου διευρύνει τον ορίζοντα, γίνεται μύθος
που τον λένε πουλιά-
κι από ράμφος σε ράμφος
είναι ένα σπυρί αθανασίας
που τσιμπολογούν μέσα στο άτρωτο πρωί..

Πολυκοσμία μέσα μου:
προσωπικότητες πολλές που δυναστεύουν
καθώς είμαι όλοι που είμαι τώρα ο ένας εγώ..

Και πια χωρίς διαβατήριο-
πολίτης του απέραντου ουρανού
λίγη γνώση έχω
και ελλιπή από τα ανθρώπινα:
είμαι
αδαής
που των πουλιών το ευαγγέλιο πιστεύει..