Όλη μου την ζωή είχα πιστέψει σε μια αθωότητα

Μεταμφιέζεται η φωνή σε παρουσία και το εγώ
είναι αντωνυμία ολόφρεσκη
που ανθίζει
όπως και να το κάνεις ανθίζει.

Όλη μου την ζωή είχα πιστέψει σε μια αθωότητα
των παιδιών έστω- που κοιτώντας την
από μακριά εμείς οι άλλοι
δεν θα διστάσουμε ν' αφήσουμε να φύγουν οι περιουσίες μας
φτάνει να μείνει μόνο της καρδιάς..

Ε μα τι λέω τώρα; Είναι δυνατόν
ν' αδειάσουν όλα τα ταμεία
κι εμείς να ζούμε ανέγνοια όπως και στο ευαγγέλιο θέλει
έτσι να ζουν του ουρανού τα πουλιά;..

Όμως το ξέρω: δύσκολα θα συλλαβίσει κάποιος ουρανό
χωρίς να είναι αυθαίρετος στων ανθρώπων την άτεγκτη γλώσσα..