αν πρόκειται για τον έρωτα το ρόδο που φύεται είναι άλικο, βελουδένιο..

Ο θάνατος κηδεμονεύει την ζωή- εκείνη
δυστυχισμένη του υπακούει
Αλλά αν είναι για τον έρωτα
το ρόδο που φύεται είναι άλικο, βελουδένιο..

Ωραία λικνίζεται για να λικνίζεται
πάνω στον εμπνευσμένο μίσχο του,
ωραία γράφει
την ομορφιά στην καρδιά!

Ξημερώνουν τόσες ημέρες που ξέρω αυτό το ρίσκο της αναπνοής
ανάμεσα στις εμφύλιες άλλες ανάσες, μέσα στην πόλη
που κάνει τις ψυχολογίες τρωτές, τον άνθρωπο
παιχνιδάκι του χρόνου.

Αλλά
αν πρόκειται για τον έρωτα
το ρόδο που φύεται είναι άλικο, βελουδένιο..

Και αντιστρέφονται οι αξίες: το φτωχό
πλουταίνει και είσαι
ποιητής που γνωρίζει απ' την σκιά να ξεχωρίζει το ανάστημα
που έχει αληθινά μια καρδιά..

1.4.2010