...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Ιουνίου 2010

Με τόσο ένστιχτο μέσα μου ατιθάσευτο

Όσο περνούνε τα χρόνια
το στόμα μου λέει λέξεις που τ' αυτιά δεν πιστεύουνε-
κι εγώ
το ξέρω:
τα λόγια μου αδικούν τις αισθήσεις.

Εκείνες είναι τίγρεις που για να επιτεθούνε επιφυλάσσονται
μόνο κοιτούν που ο ήλιος πια δύει
και ήταν ωραίο σαν αιωνιότητα το μεσημέρι τους.

Με τόσο ένστιχτο μέσα μου ατιθάσευτο
μόνο να νοσταλγήσω την δύναμη ενός θαυμαστικού θα μπορέσω…

27.3.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου