...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Ιουνίου 2010

Βραδιάζοντας αδειάζει όλα τα φορτία του ο ουρανός

Βραδιάζοντας αδειάζει όλα τα φορτία του ο ουρανός

τα κηπευτικά μεγαλώνουνε,
σχεδόν μυστικά,
κρέμονται απ' την ευφορία!

Μια θνητή μαργαρίτα κλείνει τα κίτρινα φύλλα της
για να περιμένει ύστερα απ' τον αγιασμένο της ύπνο
τον μακάριο ήλιο.

Γελάς ή σωπαίνεις.

Και τα μάτια σου είναι όπως ποιήματα
που υποσχέθηκε ο έρωτας κι ακόμα δεν τα έγραψε
κανείς στον ουρανό
που πια μπλαβίζει
κι αντιμιλάει στον θεό…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου