...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

2 Μαΐου 2010

Απαγγέλω πάνω στο κορμί σου μ’ ένα ρόδο:

29.

Απαγγέλω πάνω στο κορμί σου μ’ ένα ρόδο:

Πορφυρό σκήπτρο της παλλόμενης ευωδιάς.


Από τα χείλια στο στήθος- παρακάτω

Στην κοιλιά- παρακάτω

Στο «ρόδο των ρόδων», στους μηρούς,


Στις πατούσες που με τα ακροδάχτυλά τους

Σημαδεύουν προς τ’ άστρα πορείες!


Έτσι τσουγκρίζουμε τα κρασοπότηρα κι ο πόθος καίει!

1.5.2008

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Περπάτησες όλο το δρόμο μεθυσμενος ... από το ανθισμένο ρόδο ως το χώμα της Ψυχής που το θρεφει....

Πότισες το φιλί με τη στάλα της δοκιμής...
κι έμεινες εκεί...
για ώρες...

Γευσιγνώστης, που έμεινε μόνο στη ΜΙΑ και μοναδική γεύση...

Στη σταγόνα του Έρωτα...

Της καληνύχτας τα φιλιά, κρυμμένα μεσα στα ροδοπέταλα..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Το θεωρώ ερωτικό ποίημα γιατί βαφτίζει το υπονοούμενο στην μαγεία των λέξεων και της μουσικής..
Και πλάθει ήθος..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου