Συνταγή για ένα ήμερο γάλα…

 

Όταν θα χειμωνιάσει θα στηθούν παγίδες αδυσώπητες

Σκλαβωμένα πουλιά θα τιτιβίσουνε μαύρα

Οι ελευθερίες όλες θα χαθούν

Ο πολικός αστέρας θα βελάξει

Θα μείνουμε στο σπίτι και θα τυλιχτούμε με κουβέρτες για το κρύο

Όπως θα είναι ραγισμένος ο ουρανός

Θα φαίνεται ένας θεός που πεθαίνει

Θα σιωπούμε- μέσα σε όλα και εμείς θα σιωπούμε

Πόλεμοι θα ενορχηστρώνονται παντού

Θα είναι άπληστα τα οικουμενικά ταμεία

Παιδάκια θα πεθαίνουν αίματα δεν θα χορταίνει το λερό πολίτευμα

Με ένα ποίημα θα νομίζουμε πως θα ξορκίσουμε τον πόνο

Ούτε μια καλυτέρευση για την αρρώστια μας που αγριεύει

Δεν έχει αμαρτίες η ψυχή που την ταΐζουμε με λυρικό χορτάρι.

Όταν θα χειμωνιάσει θα σιτίζεσαι με όνειρα καψαλισμένα

Να ξυπνάς νωρίς να ταΐζεις την αδέσποτη ζωούλα σου

Όλη η αθωότητα είναι μια εικασία πάνω στο φαιδρό επίπεδο των αριθμών

Να αρμέγεις την διδασκαλία όπως σου παραδίνεται

Να πίνεις γάλα ευφραντικό που θα σε θρέφει

Απόψε σε αφήνει να κοιτάζεις μέσα του ο ουράνιος θόλος

Πιες το το ήμερο γάλα και συντονίσου με επιθυμίες που είχες όταν ήσουνα μικρό παιδί

Αυτό που εδράζεται στις λέξεις είναι ένα όνειρο που κατατρόπωσε την αδικία

Μιλάει το γάλα και σε μεγαλώνει υπέροχα

Θα είσαι ατρόμητος καλέ μου θα είσαι ουρανογέννητος

Και αν σε βρούνε μες τα ποιήματα να κρύβεσαι πες τους

Ότι η συνταγή για μια ευτυχισμένη ζήση είναι αυτό το ήμερο γάλα

Που μάζεψες μες την καρδάρα του ουρανού και πότισες το αθώο σου ζωάκι…

13/ 12/ 2025