Κάποιο λόγο θα ‘χει και μας απιστεί η σοφία.
Εξάλλου και το σπίτι μας το ροκανίζουμε και τον πλανήτη
Από παντού τον κατατρώγουμε
Π.Χ. εγκαταλείφθηκε η σύνεση-
Μπορεί γιατί και οι δυνάμεις μας δεν είχανε ανακαλύψει
Την καταστροφική αξία τους.
Ο ουρανός αγγίζει χαμηλά εκεί την γη και φιλικό
το πεύκο βγάζει απ’ το ρετσίνι του ένα θυμίαμα
που κάθε άγγελος ζηλεύει.
Πάντως στις επιτύμβιες στήλες καθαρογραμμένο είναι:
Σκοτωθήκαμε-
Μες τους πολέμους που δημιουργήσαμε.
Ξιφομαχούμε μ’ απληστία.
Εγώ το ξέρω ότι χτίζουμε τον κόσμο στον οποίο θα υποφέρουμε
Γι’ αυτό και στα ποιήματα περιορίζομαι όλο για θεούς να γράφω-
Τους πολλούς θεούς που πάντα η φύση μου έδειξε
Όταν στα παιδικάτα μου με μεγαλώνανε και με διδάσκανε νεράιδες!
10.5.2008
1 σχόλιο:
... και στα ποιήματα περιορίζομαι όλο για θεούς να γράφω- Σ.Π.
Στο "πάνθεον" που αναλώνεσαι, είναι ο ευεργετικότερος τρόπος.
Στ΄ανθισμένο λιβάδι των εποχών, κατάφερες να ανακαλύπτεις
ναρκωμένα πάθη κοιμισμένων συνειδήσεων, να υπερπηδάς αγκαθωτές παγίδες,
να φωτίζεις την σκιά σου, να υψώνεσαι πάνω από το γήϊνο Τίποτα.
Συνέχιζε
την Αλήθεια σου!
"αστοριανή" ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου