Ύλη ανέμου που πονά, μετέωρη ύλη
γυρίζει μες τα μέρη του Νοτιά και
μες την αγκαλιά της πρωτεύουσας.
Η νύχτα φέρνει τον γαλάζιο ουρανό
της
χαμηλά
να καλύψει τον χαρακτήρα της γης.
Κοσμούν επιφωνήματα των πουλιών
το φως
σαν έρθει το πρωί
μουσικές τρυφερές αφήνουν
την δημιουργία καθαρά να επιτύχει
στους ιερούς σκοπούς της
ο ποιητής
πάλι ποιητής θα είναι
ο Θεός
πάλι Θεός
οι άνθρωποι
αγαπούν τα πάθη και εγώ
αγαπώ να μονάζω κοντά σου
κατατροπώνοντας
τις κακεντρέχειες..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
ο ποιητής
πάλι ποιητής θα είναι
ο Θεός
πάλι Θεός
οι άνθρωποι
αγαπούν τα πάθη και εγώ
αγαπώ να μονάζω κοντά σου
κατατροπώνοντας
τις κακεντρέχειες..... ΣΠ
...παραφράζοντας:
..αγαπώ να μονάζω κοντά στην έμπνευσή σου,
θεού και καιρού επιτρέποντος!!!
Με την αγάπη μου,
Υιώτα
Η νύχτα φέρνει τον γαλάζιο ουρανό της
χαμηλά
να καλύψει τον χαρακτήρα της γης.
Το κρατάω αυτό, κάτι κούνησε μέσα μου όταν το διάβασα!
Καλό βράδυ!!
Υιώτα
αγαπώ να με διαβάζουν οι καρδιές που αγαπώ..
Καλό βράδυ!
Να είσαι καλά Έλενα!
Σ'ευχαριστώ!
Κι εσύ αγαπάς τις λέξεις Στρατή. Τις βάζεις της μια πλάι στην άλλη και φτιάχνεις ουράνιες "μελωδίες".
Καλό βράδυ να έχεις.
τις αγαπώ Μαρία γιατί μ'αυτές φτιάχνω τον κόσμο μου.
πού να ξαναβρείς τόσο ωραία δομικά υλικά;
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου