...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Αυγούστου 2013

αυτό που πληγώνει την δημοκρατία


Δεν υπάρχει τέλος για τίποτα· αυτό που πληγώνει την δημοκρατία
Είναι ένα καρφί εγωπαθούς τελάλη που διαλαλεί 
την διασυρμένη άρρωστη ξιπασιά του.
Και αυτή η αριστοκρατία των στοχαστικών
Συνοδεύει ένα λουλούδι στο άρωμα- διαμορφώνει
Μια μέρα ρωμαλέου λόγου όπου
Φιλοσοφία είναι
Να κυνηγάς τα ανύπαρκτα θηράματα
Σκοπεύοντας στο φως μιας αστραπής.

Α, αυτόν τον διάλογο τον έχω κάνει πολλές φορές κι εγώ ο ίδιος μ’ εμένα
Ζητώντας διαλεκτικό μονοπάτι
Που οδηγεί σε γόνιμη αβρή μοναξιά!
Πάντα με την εντύπωση πως ό,τι πετυχαίνω
Είναι ένα κρίμα που δεν αποδόθηκε· όπως
Να βρέχεις πόδια στην θάλασσα
Και ξαφνικά να ψιχαλίζει
Οπότε
Νίπτεις τας χείρας σου σε ουράνιο του καθαρμού νερό.

Λέω να προσηλώνεσαι στον στόχο
Επικεντρωμένος στην ματιά που αδέκαστα σφάζει
Για μιας ιδέας την φλόγα, για
Το ξημέρωμα μιας νέας ζωής.

Παραβαρύνανε τα πολιτεύματα
Από τους τιμητές τους, διασαλεύτηκε
Η τάξη
Και οι συμμετρίες ράγισαν-

Ως προς τον άξονα
Της μη αντίδρασης απέναντι στο αχρείο κάποτε θα δικαστούμε
Απ’ τις μελλούμενες γενιές.

Δεν θα χωρέσουνε δικαιολογίες στο μονόπρακτο
Της αυριανής δικαιοσύνης…



2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

"Της μη αντίδρασης απέναντι στο αχρείο κάποτε θα δικαστούμε
Αυτό είναι βέβαιο τουλάχιστον νομοτελειακά! Το ποτάμι θα φτάσει στην στενωπό κι εκεί θα αφρίσει και θα τινάξει τα βράχια που του φράσσουν την διέλευση.

Εξαιρετική η εικόνα που διάλεξες. Απίθανη!!!!!

Σε ευχαριστώ για την καλοσύνη και την γενναιοδωρία με την οποία έγραψες για εκεί στο βιβλιοnet για μένα τον φίλο σου. Με τιμάς πολύ.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Ε τι να σου πω τώρα κι εσένα; Έγραψα αυτό που αισθανόμουνα και μόνο.
Ο Βενιζέλος απίθανος ε;
Τι καλούπι πολιτικού είναι αυτό που μοιάζει με βόδι, δεν ξέρω..
Αφού αυτός αν ήταν άγγελος θα λεγόταν βοΐδάγγελος..
(ελπίζω να είναι πιο αδύνατοι οι άγγελοι..)
Η αποκτήνωση σε όλο της το μεγαλείο.
Ας τους τιμωρούμε μέχρι να πεθάνουν..
Τους αξίζει..





Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου