Ασάλευτο είναι το επιφώνημα-

Η Κυριακή σχηματίζει μια πρωινή αγκύλη που χωρούν

Η ευδία του Αυγούστου και οι παρανομαστές της ζέστας.

Ασάλευτο είναι το επιφώνημα-

Όπως ο εγωισμός που δεν εξαργυρώθηκε.

Τα δέντρα τσαλαπατούν την σιωπή και απλώνουν ρίζες ως το αύριο.

Τα κουνούπια εκνευρίζουν το αίμα.

Από την πόλη δεν μένει τίποτα όταν την αναλύσεις

Μόνο μια άγουσα οδός σε τόπους αγωνίας..

Η μέρα μηρυκάζει συνέχεια τι ιδέες της.

Ό,τι μου υπαγορεύτηκε, αδάμαστος Bουκεφάλας.

Η ζώνη του φωτός σφίγγει το περίγραμμα της στο διάβα του μεσημεριού

Και ο κότσυφας τσιμπολογάει το μάγμα τη χλόης το ανθεστήριο..

                                             25.8.2013