Άραγε έρχονται όλα από την τραγωδία;

Άραγε έρχονται όλα από την τραγωδία; Οι μορφές

Που γέρνουν έως να γίνουν σκιές

Και απορροφηθούν απ’ το δικαστικό χώμα· οι ερωτευμένοι

Βυθισμένοι από φιλί σε φιλί

Μέσα στο σκοτεινό φως

των παθιασμένων προθέσεων- άραγε έρχονται

Από την τραγωδία;

Κι αυτό το παιχνίδι, χωρίς ενοχές

Με μη αναγκαία ηθική, μ’ εναλλαγές

Στους ρόλους:

Καλός- κακός, άραγε

Είναι αυτό που χαράσσεται στον ουρανό, αιώνες

Κάτω από την νύχτα των αστεριών

Δυνατό σαν μια ευφάνταστη αλληγορία

Προδίδοντας

Το ποιόν του θύτη που κατέληξε

Αυτοτιμωρούμενο θύμα..

Τέντωσε όσο θέλεις τα σκοινιά, δεν θα το λύσεις το αίνιγμα..

Μόνο ακούγονται οι κρωγμοί των γλάρων

και εκεί

Στο παλιό λιμάνι, με τα ενετικά τείχη, αν

Σηκώσεις το βλέμμα ψηλά,

θα σε περιγελά το γεμάτο φεγγάρι

Ανοικτίρμον..