...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Μαρτίου 2013

Μια ποίηση σου έμεινε κι ένας αέρας



Θα συνταχτούν ωραιοποιημένα κάποτε τα βιογραφικά σου.
Ε, από άλλους βέβαια –
εσύ δεν θα υπάρχεις.
Εσύ που θέλησες μια δύσκολη ζωή
κι έναν απλό τελεσίδικο θάνατο-
Που απομυθοποίησες το όλον.
Πολιτικά εξεμάνεις αλλά τι;
Οι βρωμεροί
   Σε
        κάθε
                εποχή
                         υπερισχύουν.
Τους γέννησε η ζωή ή είναι ο άνθρωπος γεμάτος μιαρά σκουλήκια;
Ο εγωισμός να μείνεις σ’ όλα τούτα απέξω σε κατέφαγε.
Μια ποίηση σου έμεινε κι ένας αέρας
Που νομιμοποιεί απόλυτα όλες τις προθέσεις σου
Να δασκαλεύεις κάθε νύχτα μ’ όνειρα τ’ αστέρια.

2 σχόλια:

Μαρια Τζιατζιου είπε...

Και τ' αστέρια να ξεπλένουν με το φως τους τ' αποκάαθια απ' την ψυχή..
Δικαιοσύνη!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Αστρική δικαιοσύνη-
σαν να θεσπίζει το σύμπαν συμπάθειες..
Καλημέρα Μαρία!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου