Τι νοείται που
είναι έξω απ’ την πραγματικότητα κι όμως
Τόσο υπαρκτό
Φιλί που όταν σε
κρατάω οι μελαχρινές σου σπιρτάδες
Κατακαίουν το
σύμπαν μου;
Τίποτα δεν λέω·
σηκώνω μόνο τα μανίκια μου
Να ζυμώσω την
μοναξιά. Αυτό
Που μου δίνει την σπίθα
γίνεται η σωτήρια πυρκαγιά μου.
Πολλάκις
ασχολίαστο…
Δεν σβήνω τίποτα
εγώ. Κυνηγώ μια ουτοπία κατόπιν·
Εκεί που είμαι
είμαι ποτισμένος εγκαρτέρηση
Και αγώγιμο χάος.
Ψιχαλίζει στρωτά. Η
Λάρισα γυμνάζει
Τις αισθήσεις μου.
Στο αρχαίο της θέατρο
Απ’ έξω κοιτάζω· η
ψυχή μου αγαλλιά.
Πού θα βάλω την
τελεία μου αν
Δεν με καθοδηγήσει
ο έρωτας
και τα ωραία
μελαγχολικά σου μάτια;
Λάρισα 16.2.2013
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Φίλε μου καλέ και ταλαντούχε, μπορεί να μίκρυνες την γραμματοσειρά σου αλλά μεγάλωσε ποιητική περπατησιά σου.
Όσο και να αναρωτιέσαι "που θα βάλεις την τελεία σου" δεν θα τα καταφέρεις ότι και να συμβεί ακόμη και αν "σε καθοδηγήσουν τα "μελαγχολικά της μάτια", γιατί δυστυχώς φίλε το σημείο αυτό της στίξης κρύβεται μακριά από σένα.
Φίλε Χριστόφορε..
Χαίρομαι για τους περιπάτους σου στις σελίδες μου..
Αυτό σημαίνει πως γίνεσαι συνεχώς καλύτερα και μπορείς να ξεχωρίζεις μια ωραία γυναίκα από μια κακή.
Θέλει καλό μάτι αυτό.
Εγώ δυστυχώς ταλαιπωρούμαι από μια ιογενή επιπεφυκίτιδα που μου έχει αλλάξει τα φώτα και δεν μπορώ να ησυχάσω.
Ελπίζω σύντομα να είναι παρελθόν.
Καληνύχτες φιλικές..
Δημοσίευση σχολίου