Ας ζήσω μες τον
ενικό μου, λέει αυτός, ας ζήσω μες τον ενικό μου.
Ο πληθυντικός με
κουράζει, ο πληθυντικός έχει πλήθος
και οχλαγωγία και
ασυνεννοησία· ο πληθυντικός
πανηγυρίζει με
κλαρίνα και βιολιά
και σηκώνει τον
άσχετο
να
χορεύει.
Εγώ θέλω μια
αριστοκρατία ενική, μια ηλιαχτίδα
προσωπικής αντανάκλασης
που κάνει πιο
ωραία την συνείδηση.
Εγώ θέλω έναν κήπο
διαλεχτών φυτών, μια εκλεπτυσμένη
φούρια
αρώματος κι όλο περιφρονώ
τις εξάρσεις των
εγωιστικών φυλλοβόλων
που δεν κρατούν
τις ιδέες τους
αλώβητες
κι όσο να μην τις
αγγίξει κανένας
άξεστος θάνατος..
Σαντορίνη
21.3.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου