Να δεις τον πλούτο της σφήγκας να γδέρνεται
απ’ τον βοριά πάνω στα βράχια και να αναιρείται
ο τίτλος κάθε ιδιοκτησίας σου.
Άλλωστε τι ωφελεί;
Σπάζουν τρυφερά τα αμύγδαλα και η γλύκα τους
σε σένα που αποδοκιμάστηκες απ’ τους πολλούς, χορηγείται.
Σου χαρίζονται λόγια
που θα τα καταλάβουν οι άλλοι μόνο στην σιωπή
που μεγαλώνει σαν καΐκι ορθόπλωρο
κι όταν η κάμαρά τους θα ναυάγησε
μες την ψυχή..
Θέλει ορθοδοξία της υποταγής
στο ταπεινό και στο απέριττο να πας στου πόντου τα ιριδίσματα.
Φωταγωγούνται
τα μέσα σου
κι όταν ο θύτης γίνεται με την σειρά του θύμα
το ποίημα σου χαρίζεται και ως τον ουρανό ανάβει
τα φώτα του.
Οι πιο αγνές καρδιές
μ’ ένα κλωνάρι του βασιλικού στ’ αυτί
έζησαν και πορεύτηκαν.
Τώρα στην οικουμένη πια νυχτώνει.
Πρέπει να ετοιμαστούμε για καινούρια μουσική.
Νέα αυτιά για νέο ολοκάθαρο ήχο.
Νέες ιδέες για την πράξη του θανάτου.
Νέα ματιά για ολοκαίνουρια ζωγραφική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου