ΠΙΕΡΊΑ…

                           Στην Μίνα Παπανικολάου…

Πιερία αντίσκηνο οικουμενικό

Πιερία δώρο ροδάκινο

Πιερία λόγχη αιχμηρή Πιερία πάπυρε του Ολύμπου

Προχωρημένη στα απώτατα φυλάκια του ουρανού, Πιερία με την πλειάδα των άστρων

Στις παρυφές των σύννεφων, στις κοιλάδες της σκέψης

Θεϊκή γη τεντωμένη απ’ άκρο εις άκρο

Κάτω από το φως της μέρας

Ο Μάρτιος με βρίσκει να σε ζω σαν πληγωμένος μα έχοντας

Συναίσθηση της πληθωρικής λευτεριάς σου

Πιερία ορμέμφυτη Πιερία κεχριμπαρένια

Σαν ρετσινιού το δάκρυ και σαν  έλατου η αψάδα

Πιερία πάνοπλη Πιερία Παλλάδα

που μυρίζεις τραγί

Του Δία Πιερία του Ήφαιστου οι εξάψεις

Νίβω τας χείρας μου στο ύδωρ σου και κοντοστέκομαι

Εκεί που ανάβει η θρησκεία προσηλώσεις σε μένα

Πιερία με το τσαγανό σου Πιερία παιδούλα

Όσα και χρόνια αν περάσουνε- μαθήτρια του φεγγαριού

Η νύχτα με προχώρησε έξω απ’ την αρρώστια

Οι συναθροίσεις των ταπεινών με καθήλωσαν

στον ρυθμό που αγαπά η καρδιά μου

Πιερία οργασμική με τις θηλές της λέαινας Πιερία

χοϊκή Αφροδίτη!

                                                                                 9.3.2013