Να κλαις γιατί οι
μέρες τελειώνουν
Να κλαις γιατί
γερνάμε
Να ακούς την
σιγανή φωνή που τα άστρα πέμπουν
Μέσα στην νύχτα
Για σένα
Που αγαπάς τα
μυστικά του σύμπαντος
Και ζεις με
γενναία καρδιά.
Να κρίνεσαι για
όλα σου να μην κρίνεις
Να χαρίζεσαι
γενναιόδωρα
Στο φως, να
σπαταλιέσαι
Ανάμεσα ξύπνο και
ύπνο
Τιθασεύοντας
Ένα δυσεύρετο λόγο
Πλημμυρισμένο
φωνήεντα
Του Θεού
Να είσαι ευλαβικό
παιδί που φίλησε
Το εικόνισμα της
Παναγιάς
του όρθρου
Και λύθηκε
με αγιοσύνη η μιλιά του..
με αγιοσύνη η μιλιά του..
Οία
22.3.2013
4 σχόλια:
Από την Ευαγγελία σου...
μέχρι την έσω έκρηξη της ασταμάτητης ροής σου,
στην Οία,
Σαντορίνη...
κι εγώ
στο διαφορετικό μα κουραστικό ταξίδι
στην Γουάσινγτον...
Ευχαριστώ για τα υπέροχα ταξίδια του νου και της καρδιάς,
Φίλε μου!
Άφησε τις μέρες να περνούν, εμείς δεν τους είπαμε τίποτε... εκείνες φεύγουν!
Εμείς, εδώ,
να σκαλίζουμε βράχους!
Καλή σου εβδομάδα,
Φιλί στην Μαριάννα σου,
Υιώτα,
αστοριανή, ΝΥ
Πνιγμένοι πλέουμε στου χρόνου τους βυθούς
κι οι μέρες τρέχουν να κρυφτούνε στα μουράγια
εσύ που ξέρεις της γραφής τους κωδικούς
μ’ ένα σου ποίημα λύσε όλα μου τα μάγια.
Για το "Ευαγγελία" δεν έχω λόγια τα κάλυψες ΟΛΑ εσυ.
Καλή σου μέρα.
Υιώτα μου
αυτό το διάστημα είμαι περιπλανώμενος από το ένα μέρος στο άλλο. από το ένα νησί στο άλλο καλύτερα.
εμείς όμως θα μείνουμε να σκαλίζουμε βράχους όπως λες.
αυτή είναι η δουλειά μας: η σμίλη.
φιλιά πολλά και χαιρετίσματα στον Δημήτρη!
αοράτη Ευαγγελία μου
χρόνια πολλά κατ' αρχάς για την ονομαστική σου γιορτή.
αχ με τα μάγια δεν τα πάω καλά. μάλλον τα εντείνω αντί να τα λύνω.
καλή μέρα να έχεις και να περνάς καλά!
Δημοσίευση σχολίου