Να
συμβεί έξω από τις θρησκείες.. Γράμματα
παλιά που μόνο οι λίθοι κατέχουνε
σημαντικά
κι ασήμαντα
όπως ο φράχτης που χωρίζει
την βραγιά
ξημερώματα
πέρα στον κάμπο
ο
ήλιος ετοιμάζει το χρυσό υνί του
αποδοκιμάζονται
οι ζιζάνιες ώρες
ένα
στρουθίο πέφτει χαμηλά
μες της γης τα
αυλάκια
κι
η αγιαπιδιά φέρει το νόμισμά της
κάτω από τον αποταμιευτικό ουρανό.
Η
ερημιά εγκολπώνεται σοφία και ρίγη
πρωινά
τσιτώνουν τις συκιές
Πέρα
απ’ τον αμπελώνα
Εκεί
όπου η ταναγραία κόρη εφάνη να γυαλίζει
αθάνατη
μες το τοπίο της αγουροξυπνημένης Βοιωτίας
Σχεδόν
Όπως
ο χρόνος δεν υπάρχει, όπως
Τα
πνευμόνια του αέρα φουσκώνουν
για
να ξαπολήσουν μετά
Ελαφρύ
αεράκι που ανατριχιάζει
την εύπλαστη,
ατίθαση χλόη..
2 σχόλια:
bellas imágenes poéticas
El desierto encierra sabiduría y escalofríos
Intenso...
Un abrazo!
Paty Carvajal
a punto dulce de un corazón que roza la poesía.Gracias por la parte.Beso dulce.
Δημοσίευση σχολίου