Σχέσεις που λήγουνε μέσα στο τίποτα που δημιουργούμε-
κουρασμένες σχέσεις- σαν από εξουθενωμένο άνθρωπο
αλλά και η ψυχή παρούσα όπως φως μες τον αέρα..
Μέσα στις λιτανείες των ανέμων εύθραυστοι,
εύθραυστοι κι όπου θέλει η μοίρα πάμε..
Όσα λόγια τόσα τίποτα
αν είναι για τον θάνατο..
Ένας απαρέμφατος χρόνος, ένα τετελεσμένο γιατί..
Ανασηκώνω απ’ την μια μεριά τον ουρανό- κάτι βλέπω:
Παράξενα όντα που είμαστε!
Μετράμε την ζωή σκληρά
και γράφουμε στην επωδό του πιο πικρό τον θάνατο…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Είναι κάποια ερωτήματα που δεν έχουν απαντήσεις..
κάποια γιατί που δεν χωράνε πουθενά...
Μετράμε τη ζωή σκληρά έχεις δίκιο, μα έχει ακόμα λίγο δρόμο μπροστά .....
Πολύ όμορφο είναι !!!!
καλό απόγευμα ποιητή !!!!
Είναι όμως που κι όλα καταγράφονται με τις λέξεις..
κι είμαστε τυχεροί που τις παραθέτουμε
τόσο αποκαλυπτικές που δεν φοβάσαι στο τέλος και τον ίδιο τον θάνατο-
μιας και αξίζει πιο πολύ αν έζησες μια γεμάτη ζωή..
Καλό απόγεμα ΔΕΣΠΟΙΝΑ!
Δημοσίευση σχολίου